Een fijn gesprekje met een dierbare vriend naar aanleiding van een artikel, over de grote waardering van het zien, en de onderwaardering van het gehoor. De gehele zwangerschap en de 1e drie maanden van ons leven zijn we geheel afhankelijk van ons gehoor wat feilloos werkt in de waarneming van onze en andermans gevoelens. Na drie maanden wordt dit overgenomen door het zicht, waar we ons volledige vertrouwen aan geven.
Aan het einde van het gesprek kwamen mijn woorden als vanzelf;
Pas als je je uitspreekt kan er naar je geluisterd worden,
Pas als er naar je geluisterd wordt,
Kun je gehoord worden
Zó lief, kreeg ik het terug op een tegeltje!!
